Public art space Groningen

ALL IS GIVING, Oude Postkantoor

Nature – Nurture

Fototentoonstelling, Galerie Noord, Groningen

Recent afgestudeerde fotografen van Academie Minerva:

 

Bibian Bezuijen, Harry Bos, Marloes van Dijk, Minke Koopman, Renée Luth, Margriet Reinalda, Marieke de Ruig en Sylvia Strijk

exposeren nieuw werk binnen de oeroude discussie over de oorsprong van de eigenschappen van het individu.

DREAD – Angst

“Dread is de duizeling van vrijheid. –  Søren Kierkegaard

De groepstentoonstelling Dread, De Hallen in Haarlem,  toont hoe kunstenaars op uiteenlopende wijzen uitdrukking geven aan angst in een tijd van technologische versnelling.

Faraday Tent
Sarah van Sonsbeeck (Amsterdam, 1976)

Zonder titel
Roger Hiorns (Birmingham, 1975)

Satellite Lamps
Einar Sneve Martinussen (Kirkenes, 1982),
Jørn Knutsen (Mjøndalen, 1982) en
Timo Arnall (Londen, 1976)

Good Good Bad Blood
Aditya Mandayam (Bangalore, 1983)

Liebesschlösser

Kassel

 Drahtbrücke, Kassel, Duitsland

Gisteren stond de Parijse Pont des Arts met haar vele sloten in de Volkskrant.Vorig jaar zag ik onderstaande brug in Kassel.

Runenhoutje van Westeremden

 

 

Groninger Museum,  Het verdronken land is vruchtbaar

Runenhoutje met zegenwens voor het heem, gevonden in Westeremden – 7e-9e eeuw na Christus

 

 

N.B.

Zie ook een eerdere post over de tentoonstelling.

‘Het echte martelen gebeurde in Groningen’

Interview Franz Lenselinkin NRC, 24 september 2013

Foto bij artikel: Historicus Franz Lenselink voor het voormalige SD-hoofdkwartier in Delfzijl (oto Kees van de Veen)

Hij is getuige in het proces tegen oorlogsmisdadiger Bruins. Historicus Lenselink kent de oorlogsgeschiedenis van Delfzijl als geen ander.
Door onze redacteur Bart Funnekotter (pagina 8)

HAGEN. Daar sta je dan. Franz Lenselink werkt bij de brandweer in Delfzijl. Hij adviseert en controleert bedrijven op het gebied van brandveiligheid. Maar afgelopen donderdag hield hij zich met een heel ander soort heikele materie bezig: de geschiedenis van die Groningse stad tijdens de Tweede Wereldoorlog. Lenselink was door de rechtbank in Hagen opgeroepen als getuige-deskundige in het proces tegen de van moord verdachte SS’er Siert Bruins (92).
In zijn vrije tijd onderzoekt Lenselink (49), die geschiedenis heeft gestudeerd, sinds de jaren tachtig het oorlogsverleden van Delfzijl. Hij publiceert er met enige regelmaat over. Donderdag gaf hij, in vloeiend Duits, een drie uur durend college.
De rechters, de officier van justitie en de advocaten schreven driftig mee en bevroegen hem over de kleinste details. Ze waren vooral benieuwd of de aard van de Duitse terreur in de omgeving van Delfzijl zo was dat de gevangengenomen verzetsman Aldert Dijkema kon verwachten dat hij zou worden neergeschoten. Zo niet, dan was hij ‘argeloos’, en dat is in Duitsland een voorwaarde om een dader na zoveel jaar voor moord te kunnen veroordelen.
Zenuwachtig was Lenselink niet, vertelt hij in een café naast het Landgericht in Hagen. „Ik ben historicus: ik presenteer de feiten zoals ik die in bronnen heb aangetroffen. Het is aan de rechtbank om uiteindelijk de conclusies te trekken.”
Toch is het niet niks: getuigen in wat waarschijnlijk het laatste proces tegen een Nederlandse oorlogsmisdadiger uit de Tweede Wereldoorlog is.
„Sommige mensen hebben me gevraagd of ik trots was dat ik dit mocht doen. Maar zo ervaar ik het niet. Het is eerder een gevoel van verbazing. Je verwacht natuurlijk niet dat je met je hobby, de lokale geschiedschrijving, ooit op zo’n podium terechtkomt.
„Ik besef dat wat ik zeg grote gevolgen kan hebben, maar ik vertel gewoon wat ik weet. Ik heb begrip voor de familie van het slachtoffer, die Bruins graag veroordeeld wil zien, maar mij maakt het niet uit wat de uitspraak wordt. Als niet bewezen kan worden dat Bruins de moord heeft gepleegd, so be it.”
Zijn er zaken rondom het proces waar u als historicus vraagtekens bij zet?
„De media noemen Bruins het ‘Beest van Appingedam’, maar het is zeer onwaarschijnlijk dat hij die bijnaam al tijdens de oorlog had. Ik denk dat die later is verzonnen.”
Hoe komt u aan uw informatie over de oorlogsgeschiedenis van Delfzijl?
„Naast de gebruikelijk archiefbronnen heb ik ook leden van het plaatselijke verzet en Duitse en Canadese militairen geïnterviewd. Daardoor heb ik een goed, afgewogen beeld van wat er in de stad en de omgeving is gebeurd.
„Delfzijl was voor de Duitsers een belangrijke plaats, vanwege de haven. Vanuit Delfzijl vertrokken veel schepen richting het neutrale Zweden. Dat maakte de haven een interessant gebied voor spionageactiviteiten. De Duitse politiediensten waren daar dus heel actief, ook het onderdeel waar Siert Bruins in 1943 bijkwam.”
Hoe stond de SD in Delfzijl bekend?
„Er werd daar wel gebruld en geslagen, maar het echte martelen gebeurde in Groningen. De opdrachten om verzetsmensen zonder vorm van proces neer te schieten, zoals gebeurde met Aldert Dijkema, kwamen ook uit Groningen.”
Hoe denkt u dat het proces afloopt?
„Geen idee. Ik ben heel benieuwd welke conclusie de rechtbank trekt, en hoe ze het gaan motiveren. Het zal niet meevallen tot een oordeel te komen met de informatie die ze hebben.”

Uitgeholde boomstamkano

Het verdronken land is vruchtbaar, Groninger Museum

De kano is gevonden nabij  de oever van de Eems bij Jemgum.

Terrestrial Ball

Kianoosh Motallebi (Liverpool, 1982), DREAD, De Hallen Haarlem

De Terrestrial Ball bevat alle 94 elementen die op
natuurlijke wijze op Aarde voorkomen. Voor Kianoosh
Motallebi verwijst de
bal naar een tijd voordat
wij bestonden, naar de
bouwstenen van waaruit wij zijn voortgekomen. Tegelijkertijd
herinnert hij ons ook
aan een tijd nadat wij al
lang en breed zijn uitgestorven, door inslag
van een komeet, of door
opwarming van de aarde. De Terrestrial Ball is,
vergelijkbaar met Roger
Hiorns’ vliegtuigmotor,
een even verontrustend
als berustend monument voor onze vergankelijkheid. “In ways the
work speaks of such an
end, a reversal of technology and civilization
back to the very atoms
that make our environment long before we ever arrived
here.” – Kianoosh Motallebi

Zalen Teylers Museum

Haarlem

Warhol, Buch & Teylers Museum

Andy Warhol, Teylers Museum, HaarlemHaarlem

Turtle

Beide  zeefdrukken zijn afkomstig uit de nalatenschap van schrijver en verzamelaar Boudewijn Büch. Voor hem was de Vesuvius onweerstaanbaar. Hier komen namelijk twee van zijn idolen samen: Goethe en Warhol. Andy Warhol baseerde de zeefdruk op een tekening die de achttiende-eeuwse romanticus Johann Wolfgang von Goethe maakte toen hij in Italië getuige was van een indrukwekkende uitbarsting van de vulkaan.

Andy Warhol maakte aan het eind van zijn leven verschillende series over met uitsterven bedreigde diersoorten. De zeefdruk van een zeeschildpad komt uit de collectie van schrijver en verzamelaar Boudewijn Büch. Toen Büch in 2002 overleed, mocht Teylers als zijn favoriete museum een eerste keuze maken uit de nalatenschap. Deze schildpad vormt, samen met de Vesuvius hiernaast, een mooie aanvulling op zowel de kunstverzameling, als op de natuurhistorische collectie van het museum.